читати

Матеріал з Вікісловника

Українська
[ред.]

Морфосинтаксичні ознаки[ред.]

  теп. ч. мин. ч. майб. ч. наказ.
Я чита́ю чита́в
чита́ла
чита́тиму  —
Ти чита́єш чита́в
чита́ла
чита́тимеш чита́й
Він
Вона
Воно
чита́є чита́в
чита́ла
чита́ло
чита́тиме  —
Ми чита́єм(о) чита́ли чита́тимем(о) чита́ймо
Ви чита́єте чита́ли чита́йте
Вони чита́ють чита́ли чита́тимуть  —
Дієприкм. теп. ч.
Дієприкм. мин. ч.
Дієприсл. теп. ч. чита́ючи
Дієприсл. мин. ч. чита́вши
Пас. дієприкм. теп. ч.
Безособова форма

чи-та́-ти

Дієслово, недоконаний вид, перехідне, тип дієвідміни за класификацією А. Залізняка — 1a.

Корінь: -чит-; суфікс: ; дієслівне закінчення: -ти.

Вимова[ред.]

Семантичні властивості[ред.]

Значення[ред.]

  1. сприймати написаний або надрукований текст [≈ 1][≠ 1][▲ 1][▼ 1] ◆ Немає прикладів слововжитку (див. рекомендації).

Синоніми

  1. ?

Антоніми

  1. ?

Гіпероніми

  1. ?

Гіпоніми

Усталені та термінологічні словосполучення, фразеологізми[ред.]

Колокації[ред.]

Прислів'я та приказки[ред.]

Споріднені слова[ред.]

Найтісніша спорідненість

Етимологія[ред.]

Від Шаблон:етимологія:читати

Переклад[ред.]

Список перекладів

Джерела[ред.]