арыштаваць

Матеріал з Вікісловника

Білоруська
[ред.]

Морфосинтаксичні ознаки[ред.]

  теп. мин. наказ.
Я арышту́ю арыштава́ў,
арыштава́ла
Ты арышту́еш арыштава́ў,
арыштава́ла
арышту́й
Ён
яна
яно
арышту́е арыштава́ў
арыштава́ла
арыштава́ло
Мы арышту́ем арыштава́лі
Вы арышту́еце арыштава́лі арышту́йце
Яны арышту́юць арыштава́лі
Дієприкм. теп. ч.
Дієприкм. мин.
Дієприсл. теп. ч. арышту́ючи
Прикм. пас.
Майб буду/будзеш… арыштава́ць

а-рыш-та-ва́ць

Дієслово, недоконаний вид, перехідне, тип дієвідміни за класифікацією А. А. Залізняка — 2a.

Корінь: -арышт-; суфікс: -ава?; дієслівне закінчення: -ць.

Вимова[ред.]

Семантичні властивості[ред.]

Значення[ред.]

  1. арештувати. [≈ 1][≠ 1][▲ 1][▼ 1] ◆ Немає прикладів слововжитку (див. рекомендації).

Синоніми

  1. ?

Антоніми

  1. ?

Гіпероніми

  1. ?

Гіпоніми

  1. ?

Холоніми[ред.]

Мероніми[ред.]

Усталені та термінологічні словосполучення, фразеологізми[ред.]

Колокації[ред.]

Прислів'я та приказки[ред.]

Споріднені слова[ред.]

Найтісніша спорідненість

Етимологія[ред.]

Від Шаблон:етимологія:арешт

Джерела[ред.]